گروهی از محققان دانشگاه های NYU نیویورک و شانگهای بر این باورند که شدت صدای افکار ما - و یا چگونگی تصور ما از چیزی که میگوییم- بر چگونگی قضاوت ما از صداهای خارجی تاثیر میگذارد.
این مطالعه تحت عنوان "تاثیر تصور ما از گفتارمان بر میزان درک شدت صدا" در مجله Nature Human Behaviour منشتر شده، و درک جدیدی از ماهیت فعالیتهای پیچیده مغز عرضه میکند. این پروژه تحقیقاتی توسط تیان شینگ و بای فن از دانشگاه NYU Shanghai به همراه دیوید پوپل و تنگ زیانگبین از دانشگاه NYU نیویورک و همچنین دینگ نای از دانشگاه Zhejiang انجام شده است.
پوپل استاد روانشناسی و علوم عصبی می گوید: "اندیشه های ما برای دیگران خاموش است اما نه برای خودمان و در ذهنمان، بنابراین افکار ما بر درک ما از شدت صدایی که میشنویم، تاثیر می گذارد
تیم تحقیقاتی با استفاده از یک پارادایم تکرار شونده درک تصورات، متوجه شدند که وجود تصورات شنیداری می تواند میزان حساسیت ادراک صدای واقعی در خارج را کاهش دهد که با توسط شیوه درجهبندی رفتار صوتی مغز و نتایج حاصل از ثبت الکتروفیزیولوژیک در انسانی(EEG and MEG) قابل اثبات است.
تیان، استادیار علوم عصبی و شناختی در دانشگاه NYU Shanghai توضیح می دهد: "این به این معنی است که پس از گفتارهای تصور شده در ذهن شما، صداهای واقعی که میشنوید ملایم تر خواهد شد یعنی صدای بلندتر در تصورات ما منجر به درک صدای خارجی در واقعیت به صورت ملایمتر خواهد شد. این به این دلیل است که تصورات و مشاهدات میتوانند مناطق شنوایی یکسانی را در مغز فعال کنند. تصورات قبلی، یک بار مناطق شنوایی را فعال می کند و زمانی که همان مناطق مغز برای ادراک مورد نیاز است، آنها خسته می شوند و کمتر پاسخگو خواهند بود.
برطبق نظر تیان، مطالعه نشان می دهد که ادراکات ما حاصل تعامل بین فرآیندهای بالا به پایین (مانند شناخت ما) و پایین به بالا (مانند پردازشی حسی از محرکهای خارجی) است. این به این علت است که انسانها نه تنها سیگنال های خارجی را دریافت و تجزیه و تحلیل می کنند، بلکه آنها را برای شکل دادن به ادراکشان به طور فعالانه تفسیر و دستکاری نیز میکنند.
اینها جدیدترین یافتههای تیم تحقیق از سری مطالعات استفاده از پارادایمهای تصورات ذهنی برای بررسی، نظارت و کنترل سخنرانی در فرآیند تولید اصوات است. برای مثال یک پروسه تخمین موتور محور میتواند خصیصههای شنوایی در سطح پایین، مانند بلندی صدا را تعیین نماید.
تیان می گوید: این مطالعه می تواند، با ترکیب نظارت و کنترل تولید ادراک و گفتار، مکانیسم های اختلالات روانی را تبیین کند. مناسبترین نمونه، توهم شنیداری شایع در بیماران اسکیزوفرنی است.
برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/02/180223092142.htm
|