|
محققان دانشگاه KU Leuven (بلژیک) و دانشگاه‌های Pittsburgh ، Stanford و Penn State توانستند پانزده ژن را شناسایی کنند که مشخصه‌های چهره ما را تعیین کرده و می سازند. این یافته ها در مجله Nature Genetics منتشر شد.
DNA ما تعیین می‌کند که ظاهر و حتی باطن ما چگونه به نظر برسد که شامل مشخصات چهره‌ی ما نیز می‌شود. پزشکان می‌توانند از DNA برای جراحی جمجمه و جراحی پلاستیک صورت استفاده کنند، بازرسان قضایی می‌توانند چهره‌ی مجرم را بر اساس DNA به دست آمده از صحنه جرم طراحی کنند و مورخان قادر خواهند بود خصوصیات ظاهری صورت را با استفاده از DNA انسان‌هایی که سال‌ها پیش از بین رفته‌اند بازسازی کنند.
اما ابتدا محققان باید بدانند که کدام ژن در DNA ما برای خصوصیات ویژه‌ی صورت ما مسوولیت دارند. سث وینبرگ از دانشگاه Pittsburgh می گوید: ما اساسا به دنبال سوزن در انبار کاه هستیم. در گذشته دانشمندان ویژگی خاصی مانند فاصله‌ی بین دو چشم یا عرض دهان را انتخاب می‌کردند سپس آنها به دنبال ارتباطی بین این مشخصه و ژن‌های زیادی می‌گشتند که منجر به شناسایی تعدادی از ژن‌ها شد البته این نتایج به‌خاطر اینکه فقط مجموعه‌ای کوچک از ویژگی‌ها را انتخاب و آزمایش می‌کردند، محدود است.
در این تحقیق جدید که با همکاری دانشگاه فوق الذکرانجام شده‌است، محققان رویکردی متفاوتی اتخاذ کردند. پیتر کالس ( از دانشگاه (KU Leuven، نویسنده اصلی این مقاله، توضیح می دهد: تحقیقات ما روی خصوصیات خاصی متمرکز نشده‌است. هرکدام از همکاران من در دانشگاه‌های Pittsburgh و Penn State بانک اطلاعاتی با تصاویر 3 بعدی از چهره‌ها و DNA مربوط به این افراد آماده کردند. هر چهره به‌طورخودکار به ماژول‌های کوچکتر تقسیم شده‌بود. سپس ما بررسی کردیم که آیا مکان هایی در DNA با این ماژول ها سازگار بودند. این تکنیک تقسیم مدولار برای اولین بار امکان بررسی تعداد بی شماری از ویژگی های صورت را فراهم کرد.
دانشمندان در این رابطه توانستند پانزده مکان را در DNA ما شناسایی کنند. تیم دانشگاه استنفورد متوجه شد که نقاط ژنومی که با این ویژگی مدولار صورت مرتبط هستند، زمانی که صورت ما در رحم شکل‌می‌گیرد فعال می‌شوند. جوانا وایسکو از دانشگاه Stanford می‌گوید: علاوه بر این، ما همچنین کشف کردیم که انواع مختلف ژنتیکی شناسایی شده در این تحقیق با مناطق ژنوم که بر زمان، مکان و تعداد ژن‌ها تاثیر می‌گذارد، در ارتباط است.
هفت عدد از پانزده ژن شناسایی شده در این تحقیق مربوط به بینی می‌شوند که به نظر خبر خوبی است، پیتر کلاوس (KU Leuven) ادامه می‌دهد: جمجمه باقی مانده از جسد معمولا هیچ نشانی از بینی که از بافت نرم و غضروف تشکیل می‌شود، ندارد. بنابراین، زمانی که محققان پزشکی قانونی می‌خواهند یک چهره را بر اساس جمجمه بازسازی کنند، بینی مهمترین مانع برای تکمیل بازسازی چهره است اما با نتایج این تحقیق اگر بازسازی جمجمه DNA بر اساس باشد، در آینده تعیین شکل بینی بسیار ساده تر خواهد شد.
در هر صورت، این چهار دانشگاه تحقیقات خود را حتی با استفاده از بانک اطلاعاتی بزرگتر ادامه خواهند داد.
اما ما نباید از خودمان جلوتر باشیم، مارک شریور (Penn State) می گوید: ما نمی توانیم یک چهره درست و کامل را بر مبنای DNA فعلا پیش‌بینی کنیم و حتی نزدیک به دانستن تمام دانش موجود درباره همه‌ی ژن هایی که چهره‌ی ما را فرم می‌دهند نیستیم. علاوه بر این، سن، محیط و شیوه زندگی ما بر اینکه چهره ما چگونه به‌نظر برسد، تاثیر می گذارند.
پیتر کلاوس که در زمینه تحلیل محاسباتی تصویر تخصص دارد، نشان می‌دهد که برنامه‌های کاربردی بالقوه‌ای نیز وجود دارد که با همان فناوری جدید که در این تحقیق استفاده شده، بتوان تصاویر پزشکی دیگر مثل اسکن مغزی، را با کمک شناسایی ژن‌ها انجام داده و تحلیل کنیم. این فناوری می‌تواند در بلند مدت بینش ژنتیکی را نسبت به شکل و عملکرد مغز ما و همچنین در بیماری های نورودنراتیو مانند آلزایمر فراهم کند.
نتایج این تحقیق می‌تواند بر سرنوشت جراحی های پلاستیک که در جهان و بخصوص در کشور ما رایج و محبوب شده اثر بگذارد.
برای مطالعه بیشتر در این خصوص به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/02/180219115247.htm
|
