سرطان پستان

سرطان پستان

داروهای معمول ممکن است عودبیماری پس از جراحی را متوقف کنند

به قلم:

ترجمه: مینا اخوان، کارشناس مدیریت پژوهشی سازمان نظام پزشکی

نظارت و راهنمایی: دکتر حسن رودگری

 

 

بعد از عمل جراحی ناشی از سرطان، بخصوص سرطان سینه، بسیاری از بیماران ممکن است عود مجدد تومور را تجربه کنند.هنوز مشخص نیست که چرا، اما تحقیقات نشان می دهد داروهای مسکن و ضد التهابی رایج می توانند از بروز این امر جلوگیری کنند.در بسیاری از انواع سرطان به ویژه در مورد سرطان پستان عمل جراحی اغلب برای حذف تومورهای اولیه ضروری است.با این حال عود سرطان بعد از جراحی یک اتفاق غیر معمول نیست و برخی از افرادی که عمل جراحی را انجام داده اند در معرض عود مجدد بیماری هستند. اگرچه دلایل دقیقی برای این امر مشخص نیست. در یک مطالعه جدید به قلمJordon Krall  و همکارانش از موسسه تحقیقات بیومدیک وایتهد در کمبریج  MA و سایر موسسات که نتایج آن در مجله Science Translational Medicine به چاپ رسید، دکتر Jordon Krall  و همکارانش به بررسی اینکه چگونه می توان از عود زودس سرطان جلوگیری کرد پرداختند.

توضیحاتی برای بخشی از این موضوع، در نتایج این مطالعات روشن شده است. "  در بین حدود یک سوم از بیماران مبتلا به سرطان موضعی (لوکالیزه) سینه، به نظر می رسد که در زمان تشخیص سلول های سرطانی بدخیم  بیشتر از نظر آناتومیک به قسمتهای دیگر بدن منتشر شده است. " نویسندگان در مقاله ی خود توضیح می دهند. تا زمان جراحی ممکن است این تومورها رشد چندانی نداشته باشند، و پتانسیل مضر و موذی آنها توسط واکنش های ایمنی بدن مسدود شده باشد.با این حال در زیر مجموعه ای از بیماران بخش کوچکی از چنین سلولهای سرطانی بالینی نامشخص، با تکثیر و ایجاد متاستاز به عنوان عامل تهدید کننده زندگی فرد شناخته می شوند. با این حال دکتر Krall  و همکارانش در تحقیقات اخیر بر روی موش های آزمایشگاهی ، به امیدهای تازه ای دست پیدا کردند،کاهش رشد تومورها با مصرف یکی از انواع داروهای معمولی که برای کاهش درد و التهاب استفاده می شود" داروهای گروه ضد التهاب های غیر استروئیدی با نام اختصاری NSAIDs ". اینطور به نظر می‌رسد که تجویر داروی NSAIDs در بیمارانی که عمل جراحی - ناشی از سرطان را - انجام داده اند، موجب عدم عود و پیشرفت بیماری می‌شود. دکتر Krall  می گوید: این نشان دهنده اولین شواهد علمی جراحی با این نوع پاسخ بدنی است. جراحی برای درمان بسیاری از تومورها بخصوص سرطان سینه ضروری است.اما جراحی عوارضی نیز به دنبال خواهد داشت درست همانطور که عوارض جانبی برای تمام بیماری ها وجود دارد. ما شروع کردیم به تحقیق در مورد اینکه چه کاری هایی می تواند از عوارض جانبی و بالقوه جراحی و درمان های حمایتی بیماری سرطان بکاهد.

آیا جراحی در سرطان ها می تواند موجب متاستاز شود؟

برای محققان و متخصصان پزشکی ایجاد یک رابطه علمی و روشن میان جراحی های ناشی از سرطان و پیشرفت سلولهای سرطانی بعد از عمل جراحی بسیار دشوار است.با این حال مطالعات نشان داده اند زمان عود سلول های سرطانی بعد از عمل جراحی معمولاً بین 12 تا 18 ماه متغیر است. علاوه بر این یک بررسی گذشته نگر که در سال 2010 انجام شد اطلاعات327 زن را که عمل جراحی انجام داده بودند مورد بررسی قرار داد. رشد سلول های سرطانی در شرکت کنندگانی که از NSAIDs برای کاهش درد جراحی خود استفاده کرده بودند کمتر از زنانی بود که از مخدرها استفاده کرده بودند. دکتر Krall  و همکارانش می خواستند درک بهتری از مکانیزم هایی که به طور بالقوه این ارتباط را پایه گذاری می کنند داشته باشند و همین طور به دنبال علل عود زود هنگام سرطان بعد از انجام عمل جراحی بودند.به منظور دستیابی به این هدف آنها از موش های آزمایشگاهی که سیستم بدنی آنها مشابه با انسان های مبتلا به سرطان و مستعد متاستاز و عود سرطان، مهندسی شده بود استفاده نمودند. محققان دریافتند زمانی که جوندگان تحت عمل جراحی قرار گرفتند سلولهای سرطانی که تا کنون توسط سلول های ایمنی اختصاصی مانند سلول های T حفظ می شدند ظاهرا تحریک شده  و در نتیجه تومورهای ثانویه بزرگتر و بیشتر پخش می شوند. دکتر Krall  و همکارانش در تجزیه و تحلیل نمونه های خون و تومورها دریافتند که روند التیام زخم ها باعث افزایش غلظت مونوسیتهای التهابی "نوعی سلول سازگار"  که در صورت آسیب یا التهاب بافت فعال می گردد می شود.

مونوسیت های ضد التهابی می توانند به ماکروفاژها (یک نوع از سلولهای سفید خون) تبدیل شوند که باقی مانده های سلول های مرده را می خورند. اما این ماکروفاژها گاهی در عملکرد سلولهای  T که مانع گسترش سلولهای سرطانی می شوند دخالت کرده و عملکرد آنها را مختل می نمایند.  

اولین گام مهم :

قدم دوم این بود که آزمایش کنیم که آیا داروهای گروه  NSAIDs  قادر به جلوگیری از این چرخه خطرناک هستند یا خیر؟ به همین دلیل دکتر  Krall  و گروه محققش تصمیم گرفتند به موش های آزمایشگاهی داروی ملوکسیکام (که اغلب با نام موبیس به فروش می رسد) بدهند و بررسی کنند در طی یا بعد از عمل جراحی چه اتفاقی رخ می دهد.مطمعناً رشد تومورهای سرطانی در  موش هایی که با  ملوکسیکام درمان شده بودند  نسبت به همتاهایشان که داروی NSAIDs  دریافت نکرده بودند کمتر و اندازه ی تومورها کوچکتر بود و حتی در بسیاری از موارد تومورها برای مدتی از بین رفته و ناپدید شده بودند. مساله مهم اینجاست که داوری ملوکسیکام تعادل سیستم ایمنی بدن موش ها را بعد از عمل جراحی حفظ کرد، بدون اینکه اثر منفی بر روند بهبود و ترمیم زخم ها بگذارد. علی رغم این نتایج دلگرم کننده رابرت وینبرگ نویسنده ارشد این مقاله هشدار می دهد که پزشکان متخصص هنوز به نتیجه ی قطعی در این مورد نرسیده اند. او می گوید این آزمایش ها  تنها آغاز یک سفر طولانی است به سوی درک بهتر این مساله که  چه اتفاقی در بدن افراد مبتلا به سرطان پستان که عمل جراحی انجام داده اند می افتد و اولین گام مهم در بررسی اهمیت بالقوه این مکانیزم در انکولوژیست.

 

برای مطالعه بیشتر در این خصوص به لینک زیر مراجعه فرمایید:

http://www.medicalnewstoday.com/articles/321505.php