چگونه مغز تصمیم میگیرد تلاش کند: مکانیک های عصبی انگیزه
منبع : دانشگاه Emory Health Sciences
ترجمه: محبوبه محمدزکی، کارشناس مدیریت پژوهشی سازمان نظام پزشکی
نظارت و راهنمایی: دکتر حسن رودگری
ذهن هزینههایی دربرابر فواید هر انتخابی که ما داریم میپردازد، از تصمیم گیری برای بیدارشدن و خارج شدن از تخت در صبح تا تصمیم درمورد خاموش کردن تلویزیون و آماده شدن برای خواب در شب. یک مطالعه جدید مکانیسم مغز را درمورد اینکه چگونه تصمیمات سازنده ای می گیرد را نشان میدهد و محاسبه میکند که آیا در برابر آوردههای بالقوه ارزش تلاش کردن را دارد.
میشل تردوی، نویسنده ارشد این مقاله و استاد روانشناسی دانشگاه Emory میگوید: ما نشان دادیم که قشر ventromedial prefrontal ذمغز که پیش از این تصور نمیشد نقش کلیدی در انتخابهای مبتنی بر تلاش داشته باشد، در واقع در شکل گیری انتظارات مبتنی بر این انتخاب ها به شدت دخالت داشته باشد.
آزمایشگاه میشل تردوی بر درک مکانیسم های مولکولی و سطح مدار نشانه های روانپزشکی مربوط به خلق و خوی، اضطراب و تصمیم گیری متمرکز است.
در تحقیقات قبلی نقش سه ناحیه از مغز را در تصمیم گیری مشاهده کرده بودند:
- dorsal anterior cingulate cortex (dACC)
- anterior insula (aI)
- ventromedial prefrontal cortex (vmPFC).
مطالعات بر روی vmPFC به عنوان محور برای محاسبه ارزش ذهنی در زمان تصمیم گیری احتمالی اشاره داشتند. شواهد پیشین همچنین نشان داد که وقتی تصمیمات مربوط صرف کردن تلاش میشوند، این ارزیابی ارزش ذهنی توسط vmPFC محاسبه نمی شود، بلکه در دو ناحیه دیگر مغز محاسبه می شود.
محدودیت مطالعات قبلی بر روی گزینه های مبتنی بر تلاش این است که آنها به طور همزمان هزینه ها و مزایای گزینه را برای افراد تحت آزمایش ارائه می دهند.
اماندا آرولپراگاسام، نویسنده اول مقاله میگوید: با این حال، در دنیای واقعی، ما معمولا باید تصمیمات مبتنی بر اطلاعات ناقص را اتخاذ کنیم.
آرولپراگاسام مطالعهای را طراح ریزی کرد که به محققان اجازه میداد تا محاسبات عصبی متفاوتی برای تلاش و پاداش را طراحی کنند. در طی انجام یک تمرین تصمیم گیری مبتنی بر تلاش که در آن هزینه های تلاش و پاداش های یک انتخاب به طور جداگانه ارائه می شد، افراد در معرض تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) قرار گرفتند.
افراد می توانند بدون هیچ تلاشی دریافت ۱ دلار را انتخاب کنند و یا سطحی از تلاش فیزیکی در مقابل پاداش های پولی متفاوت تا ۵/۷۳ دلار را صرف کنند. تلاش فیزیکی شامل فشار دادن سریع دگمه در درصدهای متفاوتی از حداکثر میزان فشار برای هر شرکت کننده است. شركت كنندگان موظف بودند كه با استفاده از انگشت کوچکشان دگمه را فشار داده و تکلیف را به اندازه كافي بهصورت ناخوشايند انجام دهند، گرچه دردناک نبود.
در تلاشهای اولیه، به شرکتکنندگان یک نوار عمودی نشان دادند که درصد حداکثر میزان فشار دکمه آنها را که برای انجام این کار مورد نیاز بود، نمایش میداد. سپس پاداش برای انجام این کار نمایش داده شد. پاداشهای اولیه اطلاعاتی را در جهت مخالف ارائه دادند.
پس از دریافت هر دو مجموعه اطلاعات، شرکت کنندگان برای انتخاب گزینه بدون تلاش و یا گزینه تلاش برانگیخته شدند.
این طراحی تجربی به محققان اجازه داد تا اثرات انتخاب های اخیر را بر شکل گیری انتظارات ارزشمند تصمیم گیری های آینده بررسی کنند.
نتایج به دست آمده نقش واضحی از vmPFC در رمزگذاری یک پاداش مورد انتظار قبل از اینکه تمام اطلاعات آشکار شود را نشان داد. داده ها همچنین نشان می دهند که dACC و aI در کدگذاری تفاوت بین چیزی که شرکت کنندگان انتظار داشتند و آنچه که آنها در واقع دریافت کرده اند، دخالت دارند.
تدرایو می گوید: برخی معتقدند که تصمیم گیری در مورد تلاش، مدارهای عصبی متفاوتی نسبت به تصمیم گیری در مورد احتمال و خطر دارد. ما نشان دادیم که هر سه منطقه مغز، به شیوه ای متفاوت از آنچه قبلا شناخته شده، کار میکنند.
برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/05/180514151929.htm