سیگنالهای الکتریکی مغزی، که با استفاده از EEG اندازه گیری می شوند، تفاوتهایی را در مردان و زنان نشان میدهند. این اختلاف با معاینه دیداری حتی با چشمهای آموزشدیدهی یک نورولوژیست قابل شناسایی نیست اما یک کامپیوتر مجهز به Deep Learning میتواند آن را پیدا کند. این نتایج طی گزارشی علمی توسط محققان دانشگاه Twente، دانشگاه زوریخ و موسسه تحقیقاتی Brainclinics در نیومگان منتشر شدهاست.
مغز زنان و مردان بهلحاظ عملکرد و آناتومی متفاوت هستند. اما اختلاف در سیگنالهای EEG در الکتروانسفالوگرافی که توسط الکترودهایی که روی جمجمه قرار میگیرند، سیگنالهای متفاوتی را نشان میدهند که قطعیت آن در نگاه بالینی هنوز ثابت نشدهاند. خوشبختانه در دهههای گذشته الگوهای پیشرفتهی تکنیک تشخیصی برای تفسیر سیگنالهای EEG توسعه یافته است. باید بدانیم که حتی چشمهای آموزشدیده نورولوژیستها که هنوز در موارد بالینی بسیاری را به خوبی شناسایی و تشخیص میدهند، اما تفاوتی را بین ریتم مغزی زنان و مردان تمایز نمیدهد. برای این منظور هوش مصنوعی و باصطلاح Deep Learning باید به کمک بیآید.
این یک روش پیچیده برای ارزیابی جنسیت، با استفاده از EEG و قدرت محاسباتی قوی به نظر میرسد. اما این یک سوال جالب می تواند باشد که آیا زنان و مردان به شیوه های مختلف به اختلالات عصبی یا روانپزشکی پاسخ می دهند؟ و بنابراین بر اساس این دانش، آیا ممکن است یک درمان برای یک جنسیت نتیجه مناسبتری داشته باشد؟
علاوه بر آن، این مطالعه نشان میدهد که اطلاعات زیاد دیگری نسبت به آنچه چشم در یک EEG میبیند میتواند در آن وجود داشته باشد. مطالعات قبلی با استفاده از ترکیب EEG ها و Deep Learning که روی آنالیز خواب بود و پاسخ به موسیقی و یا تشخیص زودهنگام بیماریهای مغزی بود، واکنش خوبی نشان میداد و بنابرین دلایل کافی برای بررسیهای بیشتر بر روی پتانسیل این روش وجود دارد، چراکه این میتواند منجر به بینش بهتر و دادن جنبه شخصی به یک درمان در روانپزشکی مدرن شود.
برای مطالعه بیشتر در این خصوص به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/02/180215105949.htm
|