|
این مطالعه ساعات شیفت کاری و عوامل خطرناک ژنتیکی در احتمال بروز دیابت نوع ۲ را بررسی می‌کند.
یافته های تازه ایی از یک مطالعه جدید بر روی ارتباط بین شیف کاری و دیابت نوع ۲ به دست آمده است. محققان بیمارستان زنان بریگهام (BWH) داده‌هایی مربوط به صدها هزار نفر را از بانک زیستی (Biobank) بریتانیا برای درک بهتراین نکته مورد استفاده قرار دادند و متوجه شدند که شیف کاری (به ویژه کار شبانه مکرر) میتواند به افزایش احتمال دیابت نوع ۲ کمک کند. این تیم همچنین یک سیستم نمره دهی برای بررسی خطر ژنتیکی بروز دیابت نوع ۲ تولید کرده‌اند که بر مبنای آن درحال بررسی اطلاعات ژنتیکی برگرفته از ده‌ها هزار کارگر در پایگاه داده هاست. آنها دریافته‌اند که هرچه کار شبانه بیشتر تکرار شود، احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ نیز افزایش می‌یابد.
دکتر کلین وتر، از نویسندگان این مقاله می‌گوید: ما ارتباط مبتنی بر پاسخ به مقدار دوز (در اینجا تکرار شیفت شبانه) بین تکرار شیف کاری شب و میزان بروز دیابت نوع ۲ یافتیم که نشان میداد بدون در نظر گرفتن استعداد ژنتیکی احتمال ابتلا به این بیماری در جایی‌که بیشتر اوقات مردم به‌صورت شیفتی کار می‌کنند،بیشتر شده بود. این یافته ما را در درک یک تکه از پازل مربوط به ارتباط شیفت شب و دیابت نوع ۲ کمک می‌کند و به نظرمی‌رسد کار کردن مدام در شب، یک عامل مهم و قطعی در افزایش خطر بروز دیابت نوع ۲ باشد.
با استفاده از اطلاعاتی در مورد بیش از ۱۰۰ نوع ژنی که با دیابت نوع ۲ مرتبط هستند، این تیم تحقیقاتی یک الگوریتم ریسک ژنتیکی ایجاد کرد که برای سنجش هر یک از شرکت کنندگان مورد استفاده قرار گرفت. همانطور که انتظار می‌رفت، احتمال بروز دیابت نوع ۲ در افرادی با درجه ریسک ژنتیکی بالاتر در مقایسه با افرادی که به لحاظ ژنتیکی ریسک پایین‌تری داشتند تا ۴ برابر بیشتر بوده است هرچند ساعات کاری این احتمال را تغییر نمی داد. از جانبی این نتیجه هم حاصل شد که کارکردن در شب احتمالا اثرات مشابهی در بروز دیابت نوع ۲ به اندازه استعداد ژنتیکی افراد می تواند داشته باشد.
دکتر فرانک ای. جی. ال. اسچیر نویسنده ارشد مقاله (مدیر برنامه Medical Chronobiology، که عصب شناس بخش اختلالات خواب و اختلالات دوران کودکی در بخش نورولوژوی و پزشکی بیمارستان BWH است می‌گوید: نتایج ما نشان می دهد که این دو عامل خطر، یک نقش را در احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ بازی می‌کنند. او مدعی شد که یافته‌های جدید به نظر نمی‌رسد که تعاملی بین دو عامل شامل علل ژنتیکی و تکرار شیفت شب را در افزایش خطر دیابت نوع ۲ نشان دهد هرچند این ادعا نیاز به مطالعات بعدی دارد، و به خصوص بهتر است این امر در جوامع دیگر و غیر اروپایی نیز هم زمان انجام شود.
با توجه به شیوع روبه رشد دیابت درایران به نظر می‌رسد انجام مطالعاتی مشابه در ایران و به دنبال آن آموزش لازم جهت تغییر و اصلاح سبک زندگی ضروری باشد که این می تواند شامل عادات شغلی نیز باشد.
برای مطالعه بیشتر در این خصوص به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/02/180212121228.htm
|
