|
آیا تا به حال یک سال یا بیشتر بدون استفاده از روشهای جلوگیری از بارداری بدون اینکه باردارشوید، فعالیت جنسی داشته اید ؟ این مطالعه که توسط دکتر جورج ماسون، دکتر جرماین ام. باک لوئیس و همکاران آنها در دانشگاه آلبانی و موسسه ملی سلامت کودکان ورشد انسان در یونیس کندی شرایور (NICHD) انجام شده‌است، نشان می‌دهد که پرسش این سوال میتواند به متخصصان بالینی در درک بهتر از سلامت زنان و نوزادان کمک کند.
با درنظر گرفتن این نکته که امروزه از نظر انجمن های حرفه‌ای پزشکی ناباروری یک بیماری محسوب می شود، باک لوئیس و همکارانش مطالعه‌ای را برای ارزیابی وضعیت سلامت والدین که شامل ناباروری و وضعیت های نوزاد متولد شده همانند نحوه حاملگی و سایز کودک در زمان تولد (وزن، قد و اندازه‌ی دور سر) انجام دادند که تحت عنوان "وضعیت سلامت والدین و نوزاد متولد شده: Upstate KIDS Study" در ژانویه 2018 در مجله باروری و ناباروری منشر شد. آنها دریافتند که ناباروری به طور قابل ملاحظه‌ای با یک بارداری کوتاهتر و کاهش سایز در زمان تولد مرتبط است، اگرچه میزان کاهش آن با تعریفی که از ناباروری میشود متفاوت می شود.
طبق مشاهدات ناباروری بیشترین همراهی را با سایز کوچکتر نوزادان هنگام تولد داشته است حتی زمانی که درمان مناسبی برای ناباروری بکار رفته باشد. هنگامی که ناباروری با نگاهی وسیع تر به صورت " باردار نشدن با وجود داشتن فعالیت جنسی بدون استفاده از روش های جلوگیری از بارداری " تعریف شود، آنگاه نوزادان متولد شده در زنان نابارور وزنی کمتر (حدود 62 گرم کمتر)، قدی کمی کوتاهتر از حد نرمال (0/33 سانتی متر کوتاهتر) و اندازه دور سر کمتری (حدود 0/35 سانتی متر کمتر) نسبت به زنان بدون ناباروری داشتند. همچنین مشاهده گردید که مادران با سابقه فشار خون بالا و یا آسم، حاملگی های کوتاه تر داشته و نوزادانی کوچکتری نسبت به زنان بدون این بیماریهای مزمن داشتند. یافته های آنها نشان می دهد که وضعیت سلامتی و یا بیماری مادران که از جمله ناباروری را هم شامل میشود بر رشد جنین اثرگذار است که با اندازه گیری اندازههای آناتومیک نوزادان در هنگام تولد تعیین میشود.
باک لوئیس می‌گوید: ما این مطالعه را برای بالاتر رفتن درکمان از وضعیت سلامت والدین، اثر درمان های ناباروری و وضعیت سلامت نسل‌های آینده انجام می دهیم و تا آنجاییکه می‌دانیم، این اولین مطالعه‌ای است که ناباروری را در دسته بیماریهای مزمن میتواند قرار دهد. یافته های ما نماینگر آن است که ناباروری و بیماری های مزمن ممکن است پیامدهای طولانی مدت برای سلامتی نوزادان داشته باشند.
باک لوئیس و همکارانش از اطلاعات Upstate KIDS Study استفاده کردند که به طور خاص برای ارزیابی سلامت تولید مثل زوج‌ها و نوزادان طراحی شده بود. این تحقیق که توسط NICHD پشتیبانی شد، از سیستم داده‌های پریناتال در ایالت نیویورک برای توسعه مطالعه گروهی که در حال حاضر در سال پنجم از مطالعه بر روی کودکان است، استفاده نمود.
با توجه به درنظر گرفتن ناباروری به‌عنوان یک بیماری مزمن، محققان توانستند ناباروری را به سه روش اندازه‌گیری کنند: (1) داشتن فعالیت جنسی مداوم در یک سال یا بیشتر بدون پیشگیری از بارداری و در عین‌حال بدون بارداری (2) لازم داشتن زمانی بالای 12 ماه برای باردار شدن (3) لازم داشتن زمانی بالای 12 ماه برای باردار شدن همراه با بارداری که در این مطالعه ارزیابی شده، که البته بیشترین موارد با تعریف اول سازگار بودند.
درحالی که کشف علت اصلی رابطه بین ناباروری و سایز نوزاد در زمان تولد نیاز به تحقیق بیشتری دارد، یافته های فعلی حاکی از امکان افزودن ناباروری به عنوان بخشی از سابقه بهداشت بالینی است بنابرین به نظر می رسد سوال ساده در تیتر این مقاله شاخص خوبی از وجود ارتباط بین ناباروری و سایز فرزندان در هنگام تولد باشد.
با توجه به پایین آمدن نرخ رشد جمعیت در ایران، توجه به سلامت نوزادان بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند و به دنبال آن سلامت زنان (هرچند که وضعیت سلامت زنان به صورت مستقل نیز مهم است). بنابراین جا دارد محققان ایرانی روی ارتباط سلامت زنان به لحاظ باروری و فعالیت زناشویی و ماحصل بارداری ها مطالعه بیشتری داشته باشند. متاسفانه بخصوص در کلانشهرها زنان از سبک زندگی و شرایط بهداشتی جسمی بسیار متفاوت‌تری از سایر شهرهای کشور برخوردارند که میتواند بر باروری آنان و نهایتا بر سلامت نوزادان و نسل آینده اثرگذار باشد.
برای مطالعه بیشتر در این خصوص به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/02/180208131716.htm
|
